جوهریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
| مبدأ شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =  
| موسس =  
| عقیده = معتقدند که جوهر قدیم و واحدالذات است؛ در مقدار اجزای آن اختلاف دارند
| عقیده = تابع عقاید فلسفه. معتقدند که جوهر قدیم و واحدالذات است؛ اما در مقدار اجزای آن اختلاف دارند.
}}
}}
'''جوهریه‏'''، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.</ref>.<ref>نشوان الحمیری ابو‌سعید، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138</ref>.
'''جوهریه‏'''، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.</ref>.<ref>نشوان الحمیری ابو‌سعید، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138</ref>.
خط ۱۷: خط ۱۷:


{{فرق و مذاهب}}
{{فرق و مذاهب}}
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۴

جوهریه
نامجوهریه
عقیدهتابع عقاید فلسفه. معتقدند که جوهر قدیم و واحدالذات است؛ اما در مقدار اجزای آن اختلاف دارند.

جوهریه‏، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد[۱].[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.
  2. نشوان الحمیری ابو‌سعید، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138