جلامده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
[[جلامده]] دربارۀ [[صحابه|صحابه پیامبر]] و شخصیت‌شان معتقد بودند که احوال آنها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از اینکه چه می‌کردند و در چه حالی بودند در دست نیست. با این‌حال می‌گفتند که مردم یک جامعه نمی‌توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدری باشند که در رأس جامعه حکمرانی کند؛ زیرا که جامعه بدون رهبر نمی‌تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می‌شود. | [[جلامده]] دربارۀ [[صحابه|صحابه پیامبر]] و شخصیت‌شان معتقد بودند که احوال آنها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از اینکه چه می‌کردند و در چه حالی بودند در دست نیست. با این‌حال می‌گفتند که مردم یک جامعه نمی‌توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدری باشند که در رأس جامعه حکمرانی کند؛ زیرا که جامعه بدون رهبر نمی‌تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می‌شود. | ||
بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن [[اجماع]] و اتفاق کردند، او پیشوای به‌حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد<ref> | بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن [[اجماع]] و اتفاق کردند، او پیشوای به‌حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 142 با ویرایش و اصلاح کلی عبارات.</ref>،<ref>''هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب''، مربوط به قرن ششم با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چ تهران، سال 1341 ش، ص 63.</ref>،<ref>''دبستان المذاهب''، به اهتمام رضا زاده ملک، چ تهران، ج 2، ص 88.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۶
| جلامده | |
|---|---|
 | |
| نام | جلامده |
| عقیده | اعتقاد به وجود رهبر در جامعه چه رهبر عادل یا فاسق |
جلامده، یکی دیگر از فرقه‌های اسلامی است که اطلاعات چندانی دربارۀ مؤسس و نیز تاریخچه آن در دست نیست.
اعتقادات
جلامده دربارۀ صحابه پیامبر و شخصیت‌شان معتقد بودند که احوال آنها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از اینکه چه می‌کردند و در چه حالی بودند در دست نیست. با این‌حال می‌گفتند که مردم یک جامعه نمی‌توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدری باشند که در رأس جامعه حکمرانی کند؛ زیرا که جامعه بدون رهبر نمی‌تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می‌شود. بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن اجماع و اتفاق کردند، او پیشوای به‌حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد[۱]،[۲]،[۳].
جستارهای وابسته
پانویس
| گسترش فرق و مذاهب |
|---|
