صائدیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
}} | }} | ||
'''صائدیه''' از [[غلات|غلاة]] [[مذهب شیعه|شیعه]] بوده و به پیروان صائد نهدی می‌گویند که معاصر [[جعفر بن محمد (صادق)| | '''صائدیه''' از [[غلات|غلاة]] [[مذهب شیعه|شیعه]] بوده و به پیروان صائد نهدی می‌گویند که معاصر [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(علیه‌السّلام)]] بود. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
او و [[بیان‌بن‌سمعان تمیمی نهدی]] از فرقه «[[کربیه]]» بودند و اعتقاد داشتند که [[محمد بن حنفیه|محمد‌بن‌حنفیه]] همان [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی منتظر]] است. | او و [[بیان‌بن‌سمعان تمیمی نهدی]] از فرقه «[[کربیه]]» بودند و اعتقاد داشتند که [[محمد بن حنفیه|محمد‌بن‌حنفیه]] همان [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی منتظر]] است. | ||
[[محمد بن عمر کشی|کشّی]] از امام صادق ( | [[محمد بن عمر کشی|کشّی]] از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت می‌کند که آیه «کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از کذّابین نازل شده و نام آنها بدین قرار است: | ||
1. [[مغیرة بن سعید|مغیرة‌بن‌سعید]] 2. [[بزیع سری|بزیع سرّی]] 3. ابوالخطاب 4. [[بشار شعیری|بشّار شعیری]] 5. حمزة‌بن‌عمّار بربری 7. [[صائد نهدی]]. امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصیب‌شان کند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۵
| صائدیه | |
|---|---|
 | |
| نام | صائدیه |
| موسس | صائد نهدی |
صائدیه از غلاة شیعه بوده و به پیروان صائد نهدی می‌گویند که معاصر امام صادق(علیه‌السّلام) بود.
تاریخچه
او و بیان‌بن‌سمعان تمیمی نهدی از فرقه «کربیه» بودند و اعتقاد داشتند که محمد‌بن‌حنفیه همان مهدی منتظر است. کشّی از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت می‌کند که آیه «کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از کذّابین نازل شده و نام آنها بدین قرار است:
1. مغیرة‌بن‌سعید 2. بزیع سرّی 3. ابوالخطاب 4. بشّار شعیری 5. حمزة‌بن‌عمّار بربری 7. صائد نهدی. امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصیب‌شان کند[۱].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.
