'''خفافیه''' شعبهای از فرقه [[کرامیه]] بودند. صاحب «تبصرة العوام» از عقاید خفافیه نقل میکند که معتقدند اسماء، اعراض است به ذات شخص و جمله اعراض از اصوات و غیره باقیاند و میگویند که علم نه مقدور بندگان است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 183</ref><ref>حسنی راضی سید مرتضی، تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام، به همت عباس اقبال آشتیانی، چاپ تهران، سال 1313 خورشیدی، ص 72- 73.</ref>.
'''خفافیه''' شعبهای از فرقه [[کرامیه]] بودند. نویسنده «تبصرة العوام» از عقاید خفافیه می نویسد که معتقدند اسماء، اعراض است به ذات شخص و جمله اعراض از اصوات و غیره باقیاند و میگویند که علم نه مقدور بندگان است<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 183</ref><ref>سید مرتضی حسنی رازی، ''تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام''، با همت عباس اقبال آشتیانی، تهران، سال 1313 ش، ص 72- 73.</ref>.
خفافیه شعبهای از فرقه کرامیه بودند. نویسنده «تبصرة العوام» از عقاید خفافیه می نویسد که معتقدند اسماء، اعراض است به ذات شخص و جمله اعراض از اصوات و غیره باقیاند و میگویند که علم نه مقدور بندگان است[۱][۲].
پانویس
↑محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 183
↑سید مرتضی حسنی رازی، تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام، با همت عباس اقبال آشتیانی، تهران، سال 1313 ش، ص 72- 73.