عقیراویه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱۱: خط ۱۱:
    | عقیده = از مجاورت با خارجیان ([[خوارج]]) رنج می‌بردند، با این حال به لوازم [[ایمان]] ملتزم بودند.
    | عقیده = از مجاورت با خارجیان ([[خوارج]]) رنج می‌بردند، با این حال به لوازم [[ایمان]] ملتزم بودند.
    }}
    }}
    '''عقیراویه''' طایفه‏‌ای از شیعیان [[امامیه]] بودند که داخل شهر [[بصره]] زندگی می‌کردند و از مجاورت با خارجیان ([[خوارج]]) رنج می‌بردند. با این حال به کوری چشم منافقان به لوازم [[ایمان]] ملتزم بودند. رییس ایشان شخصی به نام خواجه یعقوب بوده و حضور افرادی چون او در میان اهل ایمان، مطلوب (ارزش) به حساب می‌آمد. <ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، ص 335، با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>قاضی نورالله شوشتری، ''مجالس المؤمنین''، تبریز، چاپ سنگی، بی تا، تهران، سال 1268 ش، ص 61.</ref>.
    '''عقیراویه''' طایفه‏‌ای از شیعیان [[امامیه]] بودند که داخل شهر [[بصره]] زندگی می‌کردند و از مجاورت با خارجیان ([[خوارج]]) رنج می‌بردند. با این حال به کوری چشم منافقان به لوازم [[ایمان]] ملتزم بودند. رییس ایشان شخصی به نام خواجه یعقوب بوده و حضور افرادی چون او در میان اهل ایمان، مطلوب (ارزش) به حساب می‌آمد<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، ص 335، با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>قاضی نورالله شوشتری، ''مجالس المؤمنین''، تبریز، چاپ سنگی، بی تا، تهران، سال 1268 ش، ص 61.</ref>.


    == پانویس ==
    == پانویس ==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۵۰

    عقیراویه
    موسسخواجه یعقوب
    عقیدهاز مجاورت با خارجیان (خوارج) رنج می‌بردند، با این حال به لوازم ایمان ملتزم بودند.

    عقیراویه طایفه‏‌ای از شیعیان امامیه بودند که داخل شهر بصره زندگی می‌کردند و از مجاورت با خارجیان (خوارج) رنج می‌بردند. با این حال به کوری چشم منافقان به لوازم ایمان ملتزم بودند. رییس ایشان شخصی به نام خواجه یعقوب بوده و حضور افرادی چون او در میان اهل ایمان، مطلوب (ارزش) به حساب می‌آمد[۱][۲].

    پانویس

    1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، ص 335، با ویرایش و اصلاح عبارات.
    2. قاضی نورالله شوشتری، مجالس المؤمنین، تبریز، چاپ سنگی، بی تا، تهران، سال 1268 ش، ص 61.