مصوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
| مبدأ شکل‌ گیری =  
| مبدأ شکل‌ گیری =  
| موسس =
| موسس =
| عقیده =
| عقیده =معتقد بودند که خداوند آدم را در قالب و صورت خودش آفریده است.
}}
}}




'''«مصوّریّه‏»''' در زمرۀ یکی از [[فرق اسلامی]] نام برده شده است.
'''«مصوّریّه‏»''' در زمرۀ یکی از فرقه های اسلامی نام برده شده است.


=اعتقادات=
=اعتقادات=
آنها معتقد بودند که [[خدا|خداوند متعال]] آدم را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از [[احمد بن حنبل|احمد‌‌بن‌حنبل]] در کتاب '''مسند''' که [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] و مسلم آن را از [[ابوهریره]] نقل کرده‌اند استناد می‌کردند که: '''«خلق اللّه آدم علی صورته»'''<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref>،<ref>ترجمه سواد اعظم؛ ص 181.</ref>.
آنها معتقد بودند که [[خدا|خداوند متعال]] آدم را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از [[احمد بن حنبل|احمد‌‌بن‌حنبل]] در کتاب '''مسند''' که [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] و مسلم آن را از [[ابوهریره]] نقل کرده‌ است، استناد می‌کردند که: '''«خلق اللّه آدم علی صورته»'''<ref>مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref>،<ref>ترجمه سواد اعظم؛ ص 181.</ref>.
 
[[حافظ شیرازی]] با الهام از این حدیث گفته است:
{{شعر}}{{ب|در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد|عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}{{ب|نظری کرد که بیند به جهان صورت خویش|خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد}}{{پایان شعر}}


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۳

مصوّریه
ناممصوّریه
نام رایجمسقطیه
عقیدهمعتقد بودند که خداوند آدم را در قالب و صورت خودش آفریده است.


«مصوّریّه‏» در زمرۀ یکی از فرقه های اسلامی نام برده شده است.

اعتقادات

آنها معتقد بودند که خداوند متعال آدم را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از احمد‌‌بن‌حنبل در کتاب مسند که بخاری و مسلم آن را از ابوهریره نقل کرده‌ است، استناد می‌کردند که: «خلق اللّه آدم علی صورته»[۱]،[۲].

پانویس

  1. مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. ترجمه سواد اعظم؛ ص 181.