معاذیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
| تصویر =  
| تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| نام =معاذیه
| نام =
| نام رایج =معاذیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =  
| تاریخ شکل گیری =  
| قرن شکل گیری =  
| قرن شکل گیری =  
| مبدأ شکل‌ گیری =  
| مبدأ شکل‌ گیری =  
| موسس =یحیی بن معاذ رازی
| موسس =یحیی بن معاذ رازی
| عقیده = معتقد بودند که خدای متعال به جهت جود، فضل و رحمتی که دارد، گناه کار را عذاب نمی‌کند، مگر که آن گناه مستوجب کفر شود
| عقیده = خدای متعال به جهت جود، فضل و رحمتی که دارد، گناه‌کار را عذاب نمی‌کند، مگر که آن گناه مستوجب کفر شود.
}}
}}


'''معاذیه‏''' از فرق «[[مرجئه]]» پیروان یحیی‌بن‌معاذ رازی بودند.
'''معاذیه‏''' از فرق «[[مرجئه]]» پیروان یحیی‌بن‌معاذ رازی بودند.


== شرح حال موسس ==
==شرح حال موسس==
یحیی‌بن‌معاذ از زاهدان [[صوفی]] مسلک و از روسای طریقت ایرانی در قرن سوم هجری قمری بود. او از مردم [[ری]] بود که در [[بلخ]] می‌زیست و در [[نیشابور]] درگذشت.
یحیی‌بن‌معاذ از زاهدان [[صوفی]] مسلک و از روسای طریقت ایرانی در قرن سوم هجری قمری بود. او از مردم [[ری]] بود که در [[بلخ]] می‌زیست و در [[نیشابور]] درگذشت.
وی عارفی اندرزگو در روزگار خود بود. در سفرش به [[بغداد]]، مشاهیر صوفیه و عابدان بزرگ گرد او جمع شده برایش منبری آماده کردند تا به مواعظش گوش دهند. از ابن معاذ جملات و اشارات زیبایی به یادگار مانده است. از جمله می‌گفت: «سخن خوب، خوب است و بهتر از آن، معنای آن است و بهتر از معنایش، عمل به آن است و بهتر از عمل به آن، پاداش عمل به آن است و از آن بالاتر و بهتر، خشنودی کسی است که این عمل برای او انجام شده است».  
 
وی عارفی اندرزگو در روزگار خود بود. در سفرش به [[بغداد]]، مشاهیر صوفیه و عابدان بزرگ گرد او جمع شده برایش منبری آماده کردند تا به مواعظش گوش دهند. از ابن معاذ جملات و اشاراتی به یادگار مانده است. از جمله می‌گفت: «سخن خوب، خوب است و بهتر از آن، معنای آن است و بهتر از معنایش، عمل به آن است و بهتر از عمل به آن، پاداش عمل به آن است و از آن بالاتر و بهتر، خشنودی کسی است که این عمل برای او انجام شده است».  


== عقاید ==
== عقاید ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۹

معاذیه
موسسیحیی بن معاذ رازی
عقیدهخدای متعال به جهت جود، فضل و رحمتی که دارد، گناه‌کار را عذاب نمی‌کند، مگر که آن گناه مستوجب کفر شود.

معاذیه‏ از فرق «مرجئه» پیروان یحیی‌بن‌معاذ رازی بودند.

شرح حال موسس

یحیی‌بن‌معاذ از زاهدان صوفی مسلک و از روسای طریقت ایرانی در قرن سوم هجری قمری بود. او از مردم ری بود که در بلخ می‌زیست و در نیشابور درگذشت.

وی عارفی اندرزگو در روزگار خود بود. در سفرش به بغداد، مشاهیر صوفیه و عابدان بزرگ گرد او جمع شده برایش منبری آماده کردند تا به مواعظش گوش دهند. از ابن معاذ جملات و اشاراتی به یادگار مانده است. از جمله می‌گفت: «سخن خوب، خوب است و بهتر از آن، معنای آن است و بهتر از معنایش، عمل به آن است و بهتر از عمل به آن، پاداش عمل به آن است و از آن بالاتر و بهتر، خشنودی کسی است که این عمل برای او انجام شده است».

عقاید

معاذیه معتقد بودند که خدای متعال به جهت جود، فضل و رحمتی که دارد، گناه کار را عذاب نمی‌کند مگر که آن گناه مستوجب کفر شود[۱][۲][۳][۴][۵][۶].

پانویس

  1. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 145.
  3. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج ۶، ص ۱۶۵، ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج ۱۰، ص ۵۱.
  4. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج ۱، ص۳۷۱.
  5. ابن عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج ۳، ص ۲۶۰.
  6. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج ۸، ص ۱۷۲.