فانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    | مبدأ شکل گیری = از فرقه‌های مربوط به [[جهمیه]]
    | مبدأ شکل گیری = از فرقه‌های مربوط به [[جهمیه]]
    | موسس =  
    | موسس =  
    | عقیده = نباید دربارۀ بقای [[خداوند]] و نیز [[بهشت]] و [[جهنم]] سخنی گفت؛ چون اگر قائل به بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب [[شرک]] در اسم و معنا می‌گردیم.
    | عقیده = نباید دربارۀ بقای خداوند و نیز [[بهشت]] و [[جهنم]] سخنی گفت؛ چون اگر قائل به‌بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب [[شرک]] در اسم و معنا می‌گردیم.
    }}
    }}
    '''فانیه''' از فرقه‌های مربوط به [[جهمیه]]‌اند.
    '''فانیه''' از فرقه‌های مربوط به [[جهمیه]]‌ اند.
       
       
    == تقسیم‌بندی ==
    == تقسیم‌بندی ==
    در منابع آمده است که جهمیه دوازده فرقه‌اند که عبارت است از: فانیه، [[معطله]]، [[مرّیسیّه]]، [[ملتزمه]]، [[واردیه]]، [[زنادقه]]، [[حرقیه]]، [[مخلوقیه]]، [[مغیریه]]، [[قبریه]]، [[واقفیه]]، [[لفظیه]]<ref>ابن جوزی ابوالفرج؛ تلبیس ابلیس؛ ص 41.</ref>.
    در منابع آمده است که جهمیه دوازده فرقه‌اند که عبارت است از: فانیه، [[معطله]]، [[مرّیسیّه]]، [[ملتزمه]]، [[واردیه]]، [[زنادقه]]، [[حرقیه]]، [[مخلوقیه]]، [[مغیریه]]، [[قبریه]]، [[واقفیه]]، [[لفظیه]]<ref>ابوالفرج ابن جوزی، ''تلبیس ابلیس''، ص 41.</ref>.


    == عقاید ==
    == عقاید ==
    '''فانیه''' معتقدند که نباید دربارۀ بقای [[خداوند]] و نیز [[بهشت]] و [[جهنم]] سخنی گفت؛ چون اگر قائل به بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب [[شرک]] در اسم و معنا می‌گردیم، زیرا خداوند می‌فرماید:{{متن قرآن|هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا|سوره = مریم|آیه = 65}}؛ «آیا مثل و مانندی برای او می‌یابی؟» یعنی این‌که همنامی برای خداوند نیست. علاوه، [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «تغلق ابواب‏ الجحیم»؛ «درهای دوزخ بسته می‌شود و هرگاه زمان به درازا انجامد، دوزخ خالی گردد و درهای آن بسته شود»<ref>بیهقی احمد بن حسین؛ فضائل الأوقات؛ بیروت، نشر دار العلمیه؛ ص 37-45.</ref>،<ref>شیخ مفید؛ الامالی؛ قم، نشر کنگره شیخ مفید؛ سال 1413 قمری؛ ص 230.</ref>.  
    '''فانیه''' معتقدند که نباید دربارۀ بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، چون اگر قائل به‌بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب [[شرک]] در اسم و معنا می‌گردیم، زیرا خداوند می‌فرماید:{{متن قرآن|هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا|سوره = مریم|آیه = 65}}؛ «آیا مثل و مانندی برای او می‌یابی؟» یعنی این‌که همنامی برای خداوند نیست. علاوه، [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «تغلق ابواب‏ الجحیم»؛ «درهای دوزخ بسته می‌شود و هرگاه زمان به درازا انجامد، دوزخ خالی گردد و درهای آن بسته شود»<ref>بیهقی احمد بن حسین؛ فضائل الأوقات؛ بیروت، نشر دار العلمیه؛ ص 37-45.</ref>،<ref>شیخ مفید؛ الامالی؛ قم، نشر کنگره شیخ مفید؛ سال 1413 قمری؛ ص 230.</ref>.  


    == وجه تسمیه ==
    == وجه تسمیه ==

    نسخهٔ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۸

    فانیه
    عقیدهنباید دربارۀ بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت؛ چون اگر قائل به‌بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرک در اسم و معنا می‌گردیم.

    فانیه از فرقه‌های مربوط به جهمیه‌ اند.

    تقسیم‌بندی

    در منابع آمده است که جهمیه دوازده فرقه‌اند که عبارت است از: فانیه، معطله، مرّیسیّه، ملتزمه، واردیه، زنادقه، حرقیه، مخلوقیه، مغیریه، قبریه، واقفیه، لفظیه[۱].

    عقاید

    فانیه معتقدند که نباید دربارۀ بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، چون اگر قائل به‌بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرک در اسم و معنا می‌گردیم، زیرا خداوند می‌فرماید:Ra bracket.png هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا [مریم–65] La bracket.png؛ «آیا مثل و مانندی برای او می‌یابی؟» یعنی این‌که همنامی برای خداوند نیست. علاوه، پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) فرمود: «تغلق ابواب‏ الجحیم»؛ «درهای دوزخ بسته می‌شود و هرگاه زمان به درازا انجامد، دوزخ خالی گردد و درهای آن بسته شود»[۲]،[۳].

    وجه تسمیه

    در برخی از منابع به وجه تسمیه این فرقه اشاره شده است. جدای از آن، در قرآن آمده است:‏ Ra bracket.png وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ [زمر–68] La bracket.png؛ «و در صور دمیده می‌‏شود، پس همه کسانی که در آسمان‌ها و زمین‌اند می‌‏‌میرند». در این واقعۀ عظیم؛ بهشت و دوزخ نیز نابود خواهد شد مگر خداوند که حی و قیوم است؛ زیرا که خود فرمود: Ra bracket.png کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ [قصص–88] La bracket.png؛ «همه چیز جز ذات (پاک) او فانی می‌شود»[۴]،[۵].


    پانویس

    1. ابوالفرج ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 41.
    2. بیهقی احمد بن حسین؛ فضائل الأوقات؛ بیروت، نشر دار العلمیه؛ ص 37-45.
    3. شیخ مفید؛ الامالی؛ قم، نشر کنگره شیخ مفید؛ سال 1413 قمری؛ ص 230.
    4. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص .349
    5. هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب؛ کتابى بی‌نام مربوط به قرن ششم هجری قمری؛ با تصحیح محمد جواد مشکور؛ تهران، سال 1341 هجری شمسی؛ ص 68.