بهافریدیه

بهافریدیه
نام	بهافریدیه
قرن شکل گیری	قرن دوم هجری قمری
موسس	بهافرید‌بن‌ماه فروردین
عقیده	بدعت در تعالیم دینی

بهافریدیه پیروان مردی زرتشتی الاصل به نام بهافرید‌بن‌ماه فروردین بودند. نقل شده است که وی اصالتا اهل روستای زوزن بوده است.

پیشینه

در زمانی که ابومسلم خراسانی در اوج اقتدار بود، مرد زرتشتی الاصلی به نام بهافرید بن ماه فروردین در روستای خواف‏ از استان نیشابور در قصبه سیراوند خروج کرد و مدعی اصلاحاتی در دین زرتشت شد. بهافرید از خراسان به چین سفر کرد و هفت سال در آن دیار اقامت کرد و وقتی بازگشت چیزهای شگفت‏ انگیزی با خودش آورد از آن جمله پیراهنی سبز و نازک و نرم از حریر چینی بود که تمام آن در کف دست او جای می‏‌گرفت و آن را یکی از معجزات خود می‏‌دانست. شهرستانی می‏‌گوید بهافریدیان را سیانیه هم می‌‏گویند.

اعتقادات

بهافرید بر پیروانش هفت گونه نماز را واجب کرد 1.یکی در یگانگی خدا. 2. یکی در آفرینش آسمان‌ها و زمین. 3. یکی در خلق حیوان و روزی آنها. 3.یکی در مرگ. 4. یکی هم در رستاخیز 5. یکی برای حساب و روز شمار. 6. یکی برای اهل بهشت و دوزخ 7. یکی برای ستایش اهل بهشت.

همچنین وی برای پیروان خود کتابی به فارسی نوشت و به ایشان امر کرد که روی یک زانو نشسته به سوی چشمه خورشید نماز بخوانند و در هر جا که باشند رو به سوی آفتاب کنند و موهای خود را رها نمایند و در هنگام خوردن غذا زمزمه نکنند و چهار پایان را نکشند مگر چارپایی که پیر باشد.

سر انجام

بهافرید از مظاهر اصلاح‌طلب فکر ایرانی در دوره ابومسلم در خراسان بود که به دست خود ابومسلم از بین رفته است. چون ابومسلم به نیشابور وارد نیشابور شد، «موبدان» و «هیربدان» زرتشتی نزد وی آمدند و گفتند این مرد اسلام و دین ما را تباه کرد. بعد از آن ابومسلم وی را همراه با پیروانش از بین برد. البته شاید سبب کشته شدن او جز این نباشد که وی در اوایل خروج ابومسلم در جبال بادغیس و قلب خراسان حرکتی به وجود آورد که منافی تمرکز قدرت سیاسی ابومسلم بود.