بدائیه

بدائیه
نام	بدائیه
عقیده	غلاة شیعه و نیز اعتقاد به جواز بداء

بدائیه فرقه‌ای از غُلاة شیعه هستند که بداء را برای خدا جایز می‌دانند.

اعتقادات

پیروان این فرقه معتقدند مانعی ندارد که خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر همین اساس خلافت خلفای ثلاثه را تفسیر می‌کنند. اما شیعیان این تعبیر را درست نمی‌دانند، بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب». بداء را بر خداوند جایز می‌دانند، زیرا بنا‌بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد، می‏‌تواند امری را باطل و امری دیگر را جایگزین آن کند. این نوع تفسیر از بداء به معنای نسخ است. چنانکه خداوند امامت اسماعیل فرزند جعفر بن محمد (صادق‌) را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی.