منجمیه
(تغییرمسیر از منجمیّه)
منجمیّه از شاخههای فرقه معروف به هفتاد و سه ملت هستند.
عقاید
منجمیه معتقدند که هفت ستاره و سیّاره پدران و عناصر چهارگانه خاک، باد، آب و آتش مادران هستیاند و فرزندان ایشان، موالید ثلاثه معادن، نباتات و حیوان میباشند. میگویند که افلاک و ستارگان، مصدر حوادثی چون باد و باران، سرما و گرما، فراخی و تنگی، فتنه و آشوب، امن و امان، سلامتی و بیماری، مرگ و زندگی است. کواکب بهعنوان نقاش صورتها و خراب کننده این هیئت و تمثال اجتماع و افتراق است. یعنی تثلیث، تربیع، تسدیس و اوج و حضیض، ریشه در حرکات کواکب دارد. بروج را بعضی خاکی، بعضی بادی، بعضی آبی، بعضی آتشی، و نیز بعضی مرد و زن میدانند. همچنین معتقدند که افلاک و نجوم منشأ طلسم است. صورتها را میبندد و میشکند. منجمیه بر این باورند که فلک در حقیقت لعبت بازی است و مردم بازیچه افلاکاند[۱]،[۲].