جلالیه

از ویکی‌وحدت
جلالیه
نامجلالیه
موسسمنسوب به جلال‌الدین محمد بلخی (مولوی)

جلالیه، ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال‌الدین محمد بلخی (مولوی) صاحب کتاب مثنوی، یا به نوه‌اش جلال‌الدین‌فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین‌ولد، فرزند جلال‌الدین، بر مسند‌ قطبیت نشست و یا شاید این «جلالیه» فرقه‌ای از دراویش خاکساری باشند[۱][۲]. در برخی دیگر از منابع نوشته‌اند که جلالیه از صوفیه‌اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال‌الدین مولوی رومی است و گویا ابن‌بطوطه جمعی از آنان را دیده است[۳].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارت آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 142.
  2. میرزا آقاخان کرمانی، هفتاد و دو ملت، با مقدمه و تعلیقات دکتر محمد جواد مشکور، چ تهران، ص 175.
  3. ابن‌بطوطه، الرحلة، ج 1، ص 265.