شاکه (شاکیه)
شاکه(شاکیه) | |
---|---|
![]() | |
نام | شاکه |
عقیده | 1.جایز نیست افراد پیش از مرگ در باره افعالشان، مطیع یا عاصی خوانده شوند. 2. عقل و روح در وجود انسانها تصرف می کنند. |
شاکه یا شاکیه شاخهای از فرقههای «مشبهه» شیعهاند.
تاریخچه
در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاثاللّغة این فرقه را از «مرجئه» شمرده است.
عقاید
شاکه معتقدند که نمیتوان به کسی که فاعل طاعات یا معاصی است گفت مطیع یا عاصی، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصی با توبه از دنیا برود (در آنصورت، عاصی نخواهد بود). بنابراین جایز نیست که کسی را پیش از مرگ مطیع و عاصی بخوانیم. شاکه سخنی از ایمان نمیگویند، زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آنان در ایمان خود شک دارند و میگویند که روح ایمان است. همچنین میگویند که عقل و روح در وجود انسان تصرف میکند[۱][۲][۳][۴][۵].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 250، با ویرایش و اصلاح و جابه جایی عبارات.
- ↑ ترجمه سواد الاعظم، ص 173.
- ↑ ابو محمد عثمان العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 م، ص 78.
- ↑ تقی الدین ابوالعباس مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، قاهره، سال 1911 م، ج 2، ص 170.
- ↑ رضا ملک زاده، دبستان مذاهب، تهران، ج 2، ص 97.