والهيه طایفهای بودند كه میگفتند ما نسبت به معرفت خداوند واله و حيرت زدهایم و هيچ کسی نمیتواند ادعا کند که میتواند حق معرفت خداوند را ادا کند. با این حال اگر شخص به عجزش اعتراف کند، این اعتراف خود به منزله معرفت اوست.[۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و اصلاح عبارت
↑عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961میلادی، ص 80