شمریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شمریه''' از | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =شمریه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =شمریه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس =ابوشمر | |||
| عقیده =1. ایمان مجموعه خصال از معارف همراه با اقرار است. 2. ایمان یعنی معرفت به خداوند و محبت قلبی به او همراه با اظهار خضوع. 3. معتقد به یکی از ادیان الهی، فاسق ملی نیست. | |||
}} | |||
'''شمریه''' شاخه‌ای از فرقه شش‌گانه [[مرجئه]] و از پیروان شخصی به نام ابوشمر بودند. نام سایر فرقه‌های منشعب از مرجئه عبارت است از: [[رزامیه]]، [[غیلانیه]]، [[تومنیه]]، [[صالحیه]] و [[جهمیه]]<ref>مشکور محمد جواد، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263.</ref><ref>''لغت‌نامه دهخدا''.</ref>. | |||
=عقاید= | == عقاید == | ||
این فرقه معتقد بودند که [[ایمان]] | این فرقه معتقد بودند که [[ایمان]] یعنی معرفت به [[خدا|خداوند]] و محبت قلبی به او همراه با اظهار خضوع. در این‌صورت اگر پیامبری مبعوث شود، ایمان، معرفت به همۀ آن چیزی است که آن پیامبر از طرف خداوند بیاورد. علاوه، ایمان فقط نام یک خصلت از معارف نیست، بلکه ایمان مجموعۀ خصال از معارف همراه با اقرار است. موسس این فرقه می‌گفت من به کسی که معتقد به یکی از [[دین|ادیان الهی]] است، فاسق ملی نمی‌گویم جز آنکه این اصطلاح را دربارۀ او مقید کرده می‌گویم او در فلان امر فاسق است<ref>مشکور محمد جواد، ''فرهنگ فرق اسلامی،'' مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات.</ref><ref>اشعری ابوالحسن، ''مقالات الاسلامیین، و اختلاف المصلین''، مصر، ص 199.</ref><ref>رضا زاده ملک، ''دبستان المذاهب''، تهران، ج 2، ص 97، 98.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳
| شمریه | |
|---|---|
 | |
| نام | شمریه |
| موسس | ابوشمر |
| عقیده | 1. ایمان مجموعه خصال از معارف همراه با اقرار است. 2. ایمان یعنی معرفت به خداوند و محبت قلبی به او همراه با اظهار خضوع. 3. معتقد به یکی از ادیان الهی، فاسق ملی نیست. |
شمریه شاخه‌ای از فرقه شش‌گانه مرجئه و از پیروان شخصی به نام ابوشمر بودند. نام سایر فرقه‌های منشعب از مرجئه عبارت است از: رزامیه، غیلانیه، تومنیه، صالحیه و جهمیه[۱][۲].
عقاید
این فرقه معتقد بودند که ایمان یعنی معرفت به خداوند و محبت قلبی به او همراه با اظهار خضوع. در این‌صورت اگر پیامبری مبعوث شود، ایمان، معرفت به همۀ آن چیزی است که آن پیامبر از طرف خداوند بیاورد. علاوه، ایمان فقط نام یک خصلت از معارف نیست، بلکه ایمان مجموعۀ خصال از معارف همراه با اقرار است. موسس این فرقه می‌گفت من به کسی که معتقد به یکی از ادیان الهی است، فاسق ملی نمی‌گویم جز آنکه این اصطلاح را دربارۀ او مقید کرده می‌گویم او در فلان امر فاسق است[۳][۴][۵].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263.
- ↑ لغت‌نامه دهخدا.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات.
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، و اختلاف المصلین، مصر، ص 199.
- ↑ رضا زاده ملک، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97، 98.
