میمونیه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ابو بکر' به 'ابوبکر') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''میمونیه''' از شاخه [[خوارج]] و پیرو | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = مَیمُونیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام رایج =میمونیه | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = از شاخه [[خوارج]]. | |||
| موسس = مردی از «[[عجارده]]» به نام میمون. | |||
| عقیده = کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل [[بهشت]] میشوند، ولی [[علی بن ابی طالب]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[عایشه]] [[عثمان]] و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، [[کافر]] هستند.2. شرور از خداوند نیست. | |||
}} | |||
'''میمونیه''' از شاخه [[خوارج]] و پیرو مردی از عجارده به نام میمون بودند. | |||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
[[ابن اثیر]] مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است | [[ابن اثیر]] مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284</ref>. | ||
موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما | |||
موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما درباره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید. | |||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
میمون معتقد بود | میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل بهشتمیشوند. ولی علی بن ابی طالب، طلحه، زبیر، عایشه عثمان و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، کافر هستند<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 303</ref>. | ||
1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ها، 5. | |||
وی مانند مجوسیان، زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز میدانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است. | |||
1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ها، 5.خالهها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر و دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref><ref>مقدسی مطهر، البدء و التاریخ، ج 5، ص 138</ref>. | |||
كرابیسی مینویسد که میمونیه از «خوارج» بودند و مانند «عجارده» [[سوره یوسف]] و نیز [[سوره حم]] را از [[قرآن]] نمیدانستند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434</ref><ref>مقدسی مطهر، البدء و التاریخ،، ج 5، ص 138</ref>. | |||
ابوعثمان عراقی مینویسد که«میمونیه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جایز میدانستند و میگفتند که حرمت ایشان به نص كتاب ثابت نشده است. همچنین میگفتند که جایز نیست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب [[ابوبکر]] را دوست و علی بن ابیطالب(علیهالسّلام) را دشمن بدارد، او شایسته امامت است و فرقی نمیکند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>. | |||
[[فخر رازی]] مینویسد میمون میگفت شرور از خدا نیست <ref>فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52</ref><ref>جرجانی میر سید شریف، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192</ref><ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126</ref><ref>بن اثیر، اللباب فی تهذیب الانسان، ج 3، ص 285</ref><ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص 177</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 68</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده: فرق و مذاهب | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۱
مَیمُونیه | |
---|---|
نام رایج | میمونیه |
موسس | مردی از «عجارده» به نام میمون. |
عقیده | کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل بهشت میشوند، ولی علی بن ابی طالب، طلحه، زبیر، عایشه عثمان و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، کافر هستند.2. شرور از خداوند نیست. |
میمونیه از شاخه خوارج و پیرو مردی از عجارده به نام میمون بودند.
تاریخچه
ابن اثیر مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است[۱].
موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما درباره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید.
اعتقادات
میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل بهشتمیشوند. ولی علی بن ابی طالب، طلحه، زبیر، عایشه عثمان و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، کافر هستند[۲][۳].
وی مانند مجوسیان، زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز میدانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است.
1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ها، 5.خالهها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر و دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است[۴][۵].
كرابیسی مینویسد که میمونیه از «خوارج» بودند و مانند «عجارده» سوره یوسف و نیز سوره حم را از قرآن نمیدانستند[۶][۷].
ابوعثمان عراقی مینویسد که«میمونیه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جایز میدانستند و میگفتند که حرمت ایشان به نص كتاب ثابت نشده است. همچنین میگفتند که جایز نیست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب ابوبکر را دوست و علی بن ابیطالب(علیهالسّلام) را دشمن بدارد، او شایسته امامت است و فرقی نمیکند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی[۸].
فخر رازی مینویسد میمون میگفت شرور از خدا نیست [۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴].
پانویس
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 303
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت
- ↑ مقدسی مطهر، البدء و التاریخ، ج 5، ص 138
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434
- ↑ مقدسی مطهر، البدء و التاریخ،، ج 5، ص 138
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52
- ↑ جرجانی میر سید شریف، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126
- ↑ بن اثیر، اللباب فی تهذیب الانسان، ج 3، ص 285
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص 177
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 68