رعینیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱۵: خط ۱۵:


    == تاریخچه ==
    == تاریخچه ==
    وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده است<ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136</ref><ref>عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص 643</ref>.
    وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده است<ref>ابن حزم، ''الفصل فی الملل و الاهواء و النحل''، ج 1، ص 390 و ج 3، ص 136.</ref><ref> ابن حجر عسقلانی، ''لسان المیزان''، ج 1، ص 643.</ref>.
        
        
    == شرح حال ==
    == شرح حال ==
    اسماعیل‌بن‌عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در [[اندلس|آندلس]] و معاصر [[ابن حزم|ابن‌حزم]] (متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از [[مسریه]] محسوب می‌شد، ولی در ادامه به عقایدی روی‌آورد که سبب [[تکفیر]] و طرد وی از طرف سایر مسریه شد. به‌گونه‌ای که حتی نوه‌ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسأله موجب شد تا اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این‌جهت او را به‌عنوان عابدی زاهد ستایش کردند<ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136</ref><ref>عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص643</ref>.
    اسماعیل‌بن‌عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در [[اندلس|آندلس]] و معاصر [[ابن حزم|ابن‌حزم]] (متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از [[مسریه]] محسوب می‌شد، ولی در ادامه به عقایدی روی‌آورد که سبب [[تکفیر]] و طرد وی از طرف سایر مسریه شد. به‌گونه‌ای که حتی نوه‌ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسأله موجب شد تا اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این‌جهت او را به‌عنوان عابدی زاهد ستایش کردند<ref>ابن حزم، ''همان.''</ref><ref>ابن حجر عسقلانی، ''همان''.</ref>.


    == عقاید ==
    == عقاید ==
    فرقه رعینیه به [[معاد جسمانی]] (یعنی  اینکه انسان‌ها با اجسام‌شان از گورها برخیزند)، اعتقادی نداشتند، بلکه همانند [[اسماعیلیه]] می‌گفتند فقط ارواح انسان‌ها است که مبعوث می‌شوند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204 با ویرایش اندک</ref><ref>غزالی محمد، الفرق و التواریخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.
    فرقه رعینیه به [[معاد جسمانی]] (یعنی  اینکه انسان‌ها با اجسام‌شان از گورها برخیزند)، اعتقادی نداشتند، بلکه همانند [[اسماعیلیه]] می‌گفتند فقط ارواح انسان‌ها است که مبعوث می‌شوند<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 204 با ویرایش اندک.</ref><ref>محمد غزالی، ''الفرق و التواریخ''، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.
    </ref>.
    </ref>.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۱

    رعینیه
    نامرعینیه
    موسساسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی
    عقیدهعدم اعتقاد به معاد جسمانی

    رعینیه‏ از یاران اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی بودند.

    تاریخچه

    وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده است[۱][۲].

    شرح حال

    اسماعیل‌بن‌عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس و معاصر ابن‌حزم (متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از مسریه محسوب می‌شد، ولی در ادامه به عقایدی روی‌آورد که سبب تکفیر و طرد وی از طرف سایر مسریه شد. به‌گونه‌ای که حتی نوه‌ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسأله موجب شد تا اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این‌جهت او را به‌عنوان عابدی زاهد ستایش کردند[۳][۴].

    عقاید

    فرقه رعینیه به معاد جسمانی (یعنی اینکه انسان‌ها با اجسام‌شان از گورها برخیزند)، اعتقادی نداشتند، بلکه همانند اسماعیلیه می‌گفتند فقط ارواح انسان‌ها است که مبعوث می‌شوند[۵][۶].

    پانویس

    1. ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 1، ص 390 و ج 3، ص 136.
    2. ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج 1، ص 643.
    3. ابن حزم، همان.
    4. ابن حجر عسقلانی، همان.
    5. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 204 با ویرایش اندک.
    6. محمد غزالی، الفرق و التواریخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.