افزودن پیوند

    کسبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    '''کسبیه‏''' از فرق جبریه اند.
    {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
    | عنوان = کسبیه‏
    | تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام =
    | نام رایج =
    | تاریخ شکل گیری =
    | قرن شکل گیری =
    | مبدأ شکل گیری = از فرقه جبریه‌
    | موسس =
    | عقیده =  بندگان خدا محکوم به کسب‌اند. هیچ ثواب و عقابی را کسب نمی‌کنند.
    }}
    '''کسبیه‏''' از فرقه جبریه‌اند.


    ==تقسیم بندی فرق جبریه==
    == تقسیم‌بندی فرق جبریه ==
    برخی از منابع، [[جبریه]] را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: [[فرقه مضطربه]]، [[افعالیه]]، [[مفروغیه]]، [[نجاریه]]، [[مُتَأَنِّیه]]، [[کسبیه]]، [[سابقیه]]، [[حبّیه]]، [[خوفیه]]، [[فکریه]]، [[خسّیه]] و [[معیه]]. <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref>
    برخی از منابع، [[جبریه]] را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: [[مضطربه]]، [[افعالیه]]، [[مفروغیه]]، [[نجاریه]]، [[متانیه|مُتَأَنِّیه]]، [[کسبیه]]، [[سابقیه]]، [[حبیه|حبّیه]]، [[خوفیه]]، [[فکریه]]، [[خسیه|خسّیه]] و [[معیه]] <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref>.


    ==وجه نام گذاری==
    == وجه نام‌گذاری ==
    این فرقه از این جهت کسبیه نامیده شد، زیرا کسبیون باور داشتند که بنده هیچ ثواب و عقابی را کسب نمی‌کند. <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 42
    این فرقه از این جهت کسبیه نامیده شد، زیرا باور داشتند که بندگان هیچ ثواب و عقابی را کسب نمی‌کنند<ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 42</ref>.
    </ref>


    ==عقاید==
    == عقاید ==
    پیروان این فرقه معتقد بودند که بندگان خدا محکوم به کسب‌اند، اما این کسب نه به سود آن‌ها است و نه به زیان‌شان، چون راحتی‌ها و سختی‌ها، نعمت‌ها و عقوبت‌ها از قبل بین بندگان خدا تقسیم و تقدیر شده است. به همین جهت هر گونه کوششی در مسیر طاعت و یا معصیت و نیز تنبلی و کاهلی در انجام عبادت، موجب زیاد یا کم شدن ثواب و عذاب نمی‌شود.آن‌ها مطابق با مفاد آیه شریفه «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ» سوره آل عمران، آیه 97. می‌گفتند که خداوند از طاعات ما بی‌نیاز است و همچنین معصیت ما نیز به او هیچ زیان و ضرری نمی‌رساند. در ضمن طایفه مذکور به دلیل تلاش نکردن برای کسب روزی و کار «[[کسلیه]]» نیز نامیده شده‌اند.
    کسبیه معتقد بودند که بندگان خدا محکوم به کسب‌اند، اما این کسب نه به سود آنها است و نه به زیان‌شان، چون راحتی‌ها و سختی‌ها، نعمت‌ها و عقوبت‌ها از قبل بین بندگان خدا تقسیم و تقدیر شده است. به همین جهت هر گونه کوششی در مسیر طاعت و یا معصیت و نیز تنبلی و کاهلی در انجام عبادت، موجب زیاد یا کم شدن ثواب و عذاب نمی‌شود. آنها مطابق با مفاد آیه شریفه «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ» سوره آل عمران، آیه 97. می‌گفتند که خداوند از طاعات ما بی‌نیاز است و همچنین معصیت ما نیز به او هیچ زیان و ضرری نمی‌رساند. در ضمن طایفه مذکور به دلیل تلاش نکردن برای کسب روزی و کار «[[کسلیه]]» نیز نامیده شده‌اند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 367 با ویرایش و اصلاح جملات</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 73.</ref>.
    <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 367 با ویرایش و اصلاح جملات</ref>  
    <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 73.</ref>


    ==پانویس==
    == پانویس ==
    {{پانویس}}


    [[رده: کلام ]]
    {{فرق و مذاهب}}
    [[رده: فرق و مذاهب]]  
     
    <references />
    [[رده:فرق و مذاهب]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۳

    کسبیه‏
    عقیدهبندگان خدا محکوم به کسب‌اند. هیچ ثواب و عقابی را کسب نمی‌کنند.

    کسبیه‏ از فرقه جبریه‌اند.

    تقسیم‌بندی فرق جبریه

    برخی از منابع، جبریه را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه [۱].

    وجه نام‌گذاری

    این فرقه از این جهت کسبیه نامیده شد، زیرا باور داشتند که بندگان هیچ ثواب و عقابی را کسب نمی‌کنند[۲].

    عقاید

    کسبیه معتقد بودند که بندگان خدا محکوم به کسب‌اند، اما این کسب نه به سود آنها است و نه به زیان‌شان، چون راحتی‌ها و سختی‌ها، نعمت‌ها و عقوبت‌ها از قبل بین بندگان خدا تقسیم و تقدیر شده است. به همین جهت هر گونه کوششی در مسیر طاعت و یا معصیت و نیز تنبلی و کاهلی در انجام عبادت، موجب زیاد یا کم شدن ثواب و عذاب نمی‌شود. آنها مطابق با مفاد آیه شریفه «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ» سوره آل عمران، آیه 97. می‌گفتند که خداوند از طاعات ما بی‌نیاز است و همچنین معصیت ما نیز به او هیچ زیان و ضرری نمی‌رساند. در ضمن طایفه مذکور به دلیل تلاش نکردن برای کسب روزی و کار «کسلیه» نیز نامیده شده‌اند[۳] [۴].

    پانویس

    1. ↑ ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42
    2. ↑ ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 42
    3. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 367 با ویرایش و اصلاح جملات
    4. ↑ عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 73.
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=کسبیه&oldid=221309»