عمریه (پیروان عمر بن الفرات): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '[[علی بن موسی الرضا' به '[[علی بن موسی (رضا)')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عمریه‏''' پیروان عمر بن الفرات بودند. وی‎ از جمله اصحاب امامان [[موسی بن جعفر (کاظم)|موسی کاظم]]، [[علی بن موسی (رضا)|علی بن موسی]] و [[محمد بن علی (جواد)|محمد تقی]] (علیهم‌السلام) و نیز از وکلای موسی کاظم و علی بن موسی بود. برخی منابع او را متهم به [[غلاة|غلو]] کرده‌اند. <ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AA به نقل از پایگاه ویکی پدیا]</ref> او را شیخ اهل [[تناسخ]] خوانده‌اند. کشی می‌نویسد که‎ عمر بن الفرات دربان حضرت رضا (ع) بود و از آن حضرت روایت می‌‏کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 338</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.</ref> <ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز، رجال کشى، (فهرست)، ص 208.
'''عمریه‏''' پیروان عمر بن الفرات بودند. وی‎ از جمله اصحاب امامان [[موسی بن جعفر (کاظم)|موسی کاظم]] (علیه‎السلام)، [[علی بن موسی (رضا)|علی بن موسی (علیه‎السلام]]) و [[محمد بن علی (جواد)|محمد تقی]] (علیه‎السلام) و نیز از وکلای امام کاظم (علیه‎السلام) و امام رضا (علیه‎السلام) بود. برخی منابع او را متهم به [[غلاة|غلو]] کرده‌اند<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AA به نقل از پایگاه ویکی پدیا]</ref> و او را شیخ اهل [[تناسخ]] خوانده‌اند. [[محمد بن عمر کشی|کشّی]] می‌نویسد که‎ عمر بن الفرات دربان حضرت رضا (علیه‎السلام) بود و از آن حضرت روایت می‌‏کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 338</ref><ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.</ref><ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز، رجال کشى، (فهرست)، ص 208.
</ref>.  
</ref>.  


== پانویس ==  
== پانویس ==  
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۹

عمریه‏ پیروان عمر بن الفرات بودند. وی‎ از جمله اصحاب امامان موسی کاظم (علیه‎السلام)، علی بن موسی (علیه‎السلام) و محمد تقی (علیه‎السلام) و نیز از وکلای امام کاظم (علیه‎السلام) و امام رضا (علیه‎السلام) بود. برخی منابع او را متهم به غلو کرده‌اند[۱] و او را شیخ اهل تناسخ خوانده‌اند. کشّی می‌نویسد که‎ عمر بن الفرات دربان حضرت رضا (علیه‎السلام) بود و از آن حضرت روایت می‌‏کرد[۲][۳][۴].

پانویس

  1. به نقل از پایگاه ویکی پدیا
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 338
  3. البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.
  4. کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز، رجال کشى، (فهرست)، ص 208.