عماریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «عمّاريه‏ از فرق «فطحيه» ياران عمّار بن موسى ساباطى بودند و از فرق «شيعه» به...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عمّاريه‏ از فرق «فطحيه» ياران عمّار بن موسى ساباطى بودند و از فرق «شيعه» به شمار مى ‏رفتند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = عمّاریه ‏
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری = شاخه‌ای از فرقۀ «[[افطحیه|فطحیه]]»
| موسس = [[عمار بن موسی ساباطی|عمّار بن موسی ساباطی]]
| عقیده =  رشته [[امامت]] را به [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] کشانیده‏ و پس از وی به امامت ''عبداللّه افطح'' قائل شدند.
}}
'''عمّاریه ‏''' شاخه‌ای از فرقۀ «[[افطحیه|فطحیه]]» و از یاران ''[[عمار بن موسی ساباطی|عمّار بن موسی ساباطی]]'' بودند.


==تاریخچه==
==تاریخچه ==
عماریه رشته امامت را به امام جعفر صادق (ع) كشانيده‏ اند و پس از وى، به امامت عبد اللّه افطح قایل شدند که یکی از مهم ترين فرزندان امام بود.
این فرقه رشته [[امامت]] را به [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السّلام)]] کشانیده‏ و پس از وی به امامت ''عبداللّه افطح'' قائل شدند که یکی از مهم‌ترین فرزندان امام بود. البته ''عبدالکریم شهرستانی'' نامی از این فرقه نبرده است، ولی ''مقریزی'' آن را [[معمریه]] و منسوب به ''معمر'' دانسته است.
شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است، ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر یاد کرده است.


==رهبر فرقه==
==رهبر فرقه==
پيشواى اين فرقه، شخصی به نام عمار بن موسى ساباطى از موالى و کنیه اش ابو اليقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسى كاظم علیهما السلام به شمار مى‏ رفت. شيخ طوسى گاهى او را از اصحاب امام جعفر صادق و گاهی از ياران امام موسى كاظم  علیما السلام شمرده است. وى در اصل كوفى و ساكن مداين بود. نجاشى می نویسد که ابو الفضل عمار بن موسى ساباطى از موالى بود و دو برادر او قيس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (ع) روايت مى ‏كردند. كشى مى ‏نويسد او از اصحاب حضرت رضا (ع) بود و فطحى به شمار مى ‏رفت.
پیشوای این فرقه شخصی به نام [[عمار بن موسى ساباطى|عمار بن موسی ساباطی]] از موالیان و کنیه‌اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السّلام)]] و [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)]] به‌شمار می‏‌رفت. [[شیخ طوسی]] در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) و بعضی دیگر، از یاران امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) بر شمرده است. وی در اصل کوفی و ساکن مدائن بود. [[نجاشی]] می‌نویسد که ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی از موالی بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) روایت می‌‏کردند. کشی می‌نویسد او از اصحاب [[علی بن موسی (رضا)|حضرت رضا (علیه‌السّلام)]] بود و [[افطحیه|فطحی]] به شمار می‌‏رفت. بعضی از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته‏‌اند. مقریزی «عماریه» را از شیعیان بنی‌العباس ذکر کرده و [[ابن حزم]] می‏‌نویسد که فرقه‏‌ای از شیعیان بنی‌عباس قائل به نبوت عمّار نامی ملقب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبداللّه برادر خالد بن عبداللّه القسری‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می‌رسد که عماری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمار نخستین است که از شیعیان «فطحی» بوده است<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>شیخ طوسی؛ رجال الطوسى؛ نجف؛ تحقیق سید محمد صادق بحر العلوم؛ سال 1937 میلادی؛ ص 117.</ref>،<ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز؛ رجال کشى (فهرست)؛ ص 206.</ref>،<ref>نجاشی ابوالعباس احمد بن علی؛ رجال نجاشى؛ بمبئى، سال 1317 هجری قمری؛ ص 256.</ref>،<ref>اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین؛ مصر؛ مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی ص 28.</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 39.</ref>،<ref>مقریزی ابوالعباس، قاهره؛ سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 351.</ref>،<ref>ابن حزم اندلسی؛ الفصل فى الملل و الاهواء و النحل؛ مصر؛ سال 1347 هجری قمری؛ ج 4، ص 142.</ref>،<ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق محمد جواد مشکور؛ تهران؛ سال 1963 میلادی؛ ص 233.</ref>.
بعضى از محدثان او را ضعيف و فاسد المذهب دانسته‏ اند. مقريزى «عماريه» را از شيعيان بنى العباس ذكر كرد و ابن حزم مى‏ نويسد که فرقه‏ اى از شيعيان بنى عباس قائل به نبوت عمّار نامى ملقّب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبد اللّه برادر خالد بن عبد اللّه القسرى‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند.
البته به نظر می رسد که عمّاری که نامش در عبارت اخیر آمده، غير از عمّار نخستين است كه از شيعيان «فطحى» بوده است.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>


==پانویس==  
==پانویس==  
{{پانویس}}


[[رده: کلام اسلامی]]
{{فرق و مذاهب}}
[[رده: فرقه های دینی ]]
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۷

عمّاریه ‏
مبدأ شکل گیریشاخه‌ای از فرقۀ «فطحیه»
موسسعمّار بن موسی ساباطی
عقیدهرشته امامت را به امام جعفر صادق (علیه‌السلام) کشانیده‏ و پس از وی به امامت عبداللّه افطح قائل شدند.

عمّاریه ‏ شاخه‌ای از فرقۀ «فطحیه» و از یاران عمّار بن موسی ساباطی بودند.

تاریخچه

این فرقه رشته امامت را به امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) کشانیده‏ و پس از وی به امامت عبداللّه افطح قائل شدند که یکی از مهم‌ترین فرزندان امام بود. البته عبدالکریم شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است، ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر دانسته است.

رهبر فرقه

پیشوای این فرقه شخصی به نام عمار بن موسی ساباطی از موالیان و کنیه‌اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) و امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) به‌شمار می‏‌رفت. شیخ طوسی در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) و بعضی دیگر، از یاران امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) بر شمرده است. وی در اصل کوفی و ساکن مدائن بود. نجاشی می‌نویسد که ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی از موالی بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) روایت می‌‏کردند. کشی می‌نویسد او از اصحاب حضرت رضا (علیه‌السّلام) بود و فطحی به شمار می‌‏رفت. بعضی از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته‏‌اند. مقریزی «عماریه» را از شیعیان بنی‌العباس ذکر کرده و ابن حزم می‏‌نویسد که فرقه‏‌ای از شیعیان بنی‌عباس قائل به نبوت عمّار نامی ملقب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبداللّه برادر خالد بن عبداللّه القسری‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می‌رسد که عماری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمار نخستین است که از شیعیان «فطحی» بوده است[۱]،[۲]،[۳]،[۴]،[۵]،[۶]،[۷]،[۸]،[۹].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. شیخ طوسی؛ رجال الطوسى؛ نجف؛ تحقیق سید محمد صادق بحر العلوم؛ سال 1937 میلادی؛ ص 117.
  3. کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز؛ رجال کشى (فهرست)؛ ص 206.
  4. نجاشی ابوالعباس احمد بن علی؛ رجال نجاشى؛ بمبئى، سال 1317 هجری قمری؛ ص 256.
  5. اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین؛ مصر؛ مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی ص 28.
  6. بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 39.
  7. مقریزی ابوالعباس، قاهره؛ سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 351.
  8. ابن حزم اندلسی؛ الفصل فى الملل و الاهواء و النحل؛ مصر؛ سال 1347 هجری قمری؛ ج 4، ص 142.
  9. اشعری قمی سعد بن عبدالله؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق محمد جواد مشکور؛ تهران؛ سال 1963 میلادی؛ ص 233.