افطسیه
| افطسیه | |
|---|---|
 | |
| نام | افطسیه |
| مبدأ شکل گیری | عراق |
| موسس | حسین‌بن‌حسن بن‌علی بن‌علی بن‌حسین بن‌علی |
| عقیده | شیعیان زیدیه |
افطسیه از پیروان حسین‌بن‌حسن بن‌علی بن‌علی بن‌حسین بن‌علی (علیه‌السّلام) مشهور به افطس بودند که بر ضد بنی‌عباس در زمان مامون عباسی قیام کردند.
معنای افطس
افطس در لغت به شخصی می‌گویند که استخوان بینی‌اش فرو رفته و بینی‌اش پهن شده باشد[۱]. گویا حسین‌بن‌حسن بن‌علی به دلیل داشتن چنین چهره‌ای به این اسم ملقب می‌شود.
تاریخچه
افطسیه از سادات علوی به شمار می‌روند. حسین‌بن‌حسن نخست از داعیان محمد‌بن‌ابراهیم بن‌اسماعیل‌بن ابراهیم‌بن حسن مثنی ملقب به «ابن‌طباطبا» از ائمه زیدیه بود. وی پس از مرگ ابن‌طباطبا، مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به ابوالسرایا پیوست و سپس به مکه رفت و جامه کعبه را با جامه ابریشمینی که ابوالسرایا برای او از کوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب عباسیان اموال‌شان را مصادره کرد. افطس پس از کشته شدن ابوالسرایا، به محمد‌بن‌جعفر بن‌علی بن‌الحسین پیوست[۲].
