طریقت شرنوبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = طریقت‌های صوفیه در مصر | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = طریقت شرنوبیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = محمد عبدالمجید شرنوبی | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''طریقۀ شرنوبیه''' در واقع انشعابی از [[طریقت شهاویه]] و این خود نیز انشعابی از [[طریقت دسوقیه]] می‌باشد؛ زیرا مؤسس این شاخه از شاگردان شیخ شهاوی بود. با این وجود دیدگاه و مواضعش با شیخ طریقت شهاویه تفاوت زیادی دارد. شیخ فعلی این طریقت، ''محمد عبدالمجید شرنوبی'' است. وی عضو «لجنة الخماسة» نیز می‌باشد<ref>این لجنه برای ادارۀ مجلس تاسیس شده و پنج عضو دارد.</ref>. | |||
== فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی == | == فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی == | ||
مواضع شیخ | === مواضع شیخ === | ||
''محمد عبدالمجید شرنوبی'' در برابر فعالیت‌های سیاسی [[صوفیان]] مخالفتی ندارد و حتی از ورود برخی صوفیان و مشایخ [[صوفی]] به عرصه انتخابات حمایت می‌کند. هرچند معتقد است صوفی‌گری و حکومت نقیض یکدیگر هستند چرا که از نظر او سیاست نجاستی است که سیاستمدار به آن مبتلا شده و به عهد خود وفا نمی‌کند؛ اما صوفی صادق و به دور از این امور است. از نظر او، صوفیان فقط محب [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] هستند. | |||
'' | === موضع در برابر اخوان‌المسلمین === | ||
شیخ طریقه، مشکلاتی که در [[مصر]] در حال حاظر درگیر آن بوده را غضب خدا بر مصریان می‌داند و معتقد است «[[حزب عدالت و آزادی]]» در ادارۀ شئون کشور از طریق [[محمد مرسی]] و اعضای او با شکست مواجه شد. به نظر او نیروهای [[اخوان المسلمین|اخوان]] نیت بدی داشتند که این نیت بعد از به قدرت رسیدن بر مردم آشکار شد. وی می‌گوید باید بین [[اخوان‌المسلمین]] و «[[حزب عدالت و آزادی]]» و «[[حزب نور]]» تفاوت قائل بود. | |||
=== موضع در برابر ایران === | |||
''عبدالمجید شرنوبی'' پنج بار به [[ایران]] سفر کرده و نظر بسیار مساعدی نسبت به ایران دارد. ایران را حکومتی در بالاترین شکل ممکن می‌داند و برقراری ارتباط میان [[ایران]] و [[مصر]] را ضرورت ملی و دینی قلمداد می‌کند و اختلاف میان دو کشور را اختلاف سیاسی می‌داند. این اختلاف از آنجا شروع شد که دولت مصر، شاه سابق ایران را در مسجد الرفاعی دفن کرد و ایران نیز نام «[[خالد اسلامبولی]]» را بر یکی از خیابان‌های خود نهاد. او عشق به [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] را نقطۀ اشتراک ایران و مصر می‌داند. | |||
=== موضع در برابر تشیع === | |||
او در واکنش به این مطلب _که [[شیعیان]]، [[عایشه]] و برخی از [[صحابه]] را سب و لعن می‌کنند_ می‌گوید: این مطلب اشتباه است. من به همراه گروهی با مردم [[ایران]] از [[شیعه]] و [[سنی]]، دیدار کردم و در مساجدشان نماز خواندم. ازدواج میان [[تشیع]] و [[تسنن]] صورت می‌گیرد و هیچ صاحب فتوایی به‌طور رسمی به سب صحابه یا عایشه [[فتوا]] نمی‌دهد. این عمل از طرف گروه تندرو صورت می‌گیرد که در میان ما هم جناحی به نام [[سلفیه]] و سلفیه جهادی وجود دارد. همان‌گونه که [[علی جمعه]] مفتی [[مصر]] به این مطلب اشاره کردند ما با [[شیعه]] در اصل و جوهر اشتراک داریم اختلاف در فروعات است که تقریبا 5 درصد می‌باشد. او دربارۀ شایعات در مورد تلاش [[شیعیان]] برای برپایی «عتبات مقدسه» در برخی از استان‌های [[مصر]] می‌گوید: این مسأله صحت ندارد و ما «رأس الحسین» و «مرقد سیدة زینب» را داریم و دیگر عتبات در [[ایران]] و [[عراق|عراق]] است. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[طریقت‌های صوفیه در مصر]] | |||
* [[اخوان المسلمین]] | |||
* [[طریقت دسوقیه]] | * [[طریقت دسوقیه]] | ||
* [[طریقت شهاویه | * [[طریقت شهاویه]] | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۷: | خط ۳۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* | * سعادتی، مریم، ''جریانهای معاصر تصوف در مصر طریقت دسوقیه''، مکث اندیشه، چاپ اول، 1399 ش. | ||
{{مصر}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
[[رده:تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
[[رده:مصر]] | [[رده:مصر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹
| طریقت‌های صوفیه در مصر | |
|---|---|
 | |
| نام | طریقت شرنوبیه |
| موسس | محمد عبدالمجید شرنوبی |
طریقۀ شرنوبیه در واقع انشعابی از طریقت شهاویه و این خود نیز انشعابی از طریقت دسوقیه می‌باشد؛ زیرا مؤسس این شاخه از شاگردان شیخ شهاوی بود. با این وجود دیدگاه و مواضعش با شیخ طریقت شهاویه تفاوت زیادی دارد. شیخ فعلی این طریقت، محمد عبدالمجید شرنوبی است. وی عضو «لجنة الخماسة» نیز می‌باشد[۱].
فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی
مواضع شیخ
محمد عبدالمجید شرنوبی در برابر فعالیت‌های سیاسی صوفیان مخالفتی ندارد و حتی از ورود برخی صوفیان و مشایخ صوفی به عرصه انتخابات حمایت می‌کند. هرچند معتقد است صوفی‌گری و حکومت نقیض یکدیگر هستند چرا که از نظر او سیاست نجاستی است که سیاستمدار به آن مبتلا شده و به عهد خود وفا نمی‌کند؛ اما صوفی صادق و به دور از این امور است. از نظر او، صوفیان فقط محب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هستند.
موضع در برابر اخوان‌المسلمین
شیخ طریقه، مشکلاتی که در مصر در حال حاظر درگیر آن بوده را غضب خدا بر مصریان می‌داند و معتقد است «حزب عدالت و آزادی» در ادارۀ شئون کشور از طریق محمد مرسی و اعضای او با شکست مواجه شد. به نظر او نیروهای اخوان نیت بدی داشتند که این نیت بعد از به قدرت رسیدن بر مردم آشکار شد. وی می‌گوید باید بین اخوان‌المسلمین و «حزب عدالت و آزادی» و «حزب نور» تفاوت قائل بود.
موضع در برابر ایران
عبدالمجید شرنوبی پنج بار به ایران سفر کرده و نظر بسیار مساعدی نسبت به ایران دارد. ایران را حکومتی در بالاترین شکل ممکن می‌داند و برقراری ارتباط میان ایران و مصر را ضرورت ملی و دینی قلمداد می‌کند و اختلاف میان دو کشور را اختلاف سیاسی می‌داند. این اختلاف از آنجا شروع شد که دولت مصر، شاه سابق ایران را در مسجد الرفاعی دفن کرد و ایران نیز نام «خالد اسلامبولی» را بر یکی از خیابان‌های خود نهاد. او عشق به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را نقطۀ اشتراک ایران و مصر می‌داند.
موضع در برابر تشیع
او در واکنش به این مطلب _که شیعیان، عایشه و برخی از صحابه را سب و لعن می‌کنند_ می‌گوید: این مطلب اشتباه است. من به همراه گروهی با مردم ایران از شیعه و سنی، دیدار کردم و در مساجدشان نماز خواندم. ازدواج میان تشیع و تسنن صورت می‌گیرد و هیچ صاحب فتوایی به‌طور رسمی به سب صحابه یا عایشه فتوا نمی‌دهد. این عمل از طرف گروه تندرو صورت می‌گیرد که در میان ما هم جناحی به نام سلفیه و سلفیه جهادی وجود دارد. همان‌گونه که علی جمعه مفتی مصر به این مطلب اشاره کردند ما با شیعه در اصل و جوهر اشتراک داریم اختلاف در فروعات است که تقریبا 5 درصد می‌باشد. او دربارۀ شایعات در مورد تلاش شیعیان برای برپایی «عتبات مقدسه» در برخی از استان‌های مصر می‌گوید: این مسأله صحت ندارد و ما «رأس الحسین» و «مرقد سیدة زینب» را داریم و دیگر عتبات در ایران و عراق است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ این لجنه برای ادارۀ مجلس تاسیس شده و پنج عضو دارد.
منابع
- سعادتی، مریم، جریانهای معاصر تصوف در مصر طریقت دسوقیه، مکث اندیشه، چاپ اول، 1399 ش.
